Harry Beekelaar (Ziekte van Bechterew)

Harry BeekelaarZijn rolstoel ligt nu in de schuur. De “ziekte van Bechterew” heeft hem bijna vijftien jaar aan zijn rolstoel gebonden. Totdat hij zijn duikbrevet haalde en ging duiken. Harry: "De extreme pijn is weg, ik slik nauwelijks nog medicijnen, ik slaap weer goed en.ik loop als een kieviet." Duiken is nu zijn passie, maar ook zijn therapie. "Dat klopt zegt hij lachend," want als ik niet duik, keren de klachten terug."

De ziekte van Becherew wordt in de volksmond Ontstekingsreuma genoemd. Het is een chronische ontsteking aan gewrichten, spieren en bindweefsel, die het kraakbeen aantast en tot extreme pijn leidt. Harry Beekelaar ontwikkelde de ziekte toen hij 28 jaar was. "In het begin viel het mee," vertelt hij over het ziekteverloop. "Maar naarmate de tijd verstreek namen de klachten toe. Op het laatst kon ik bijna niks meer, zelfs niet slapen. Ik heb een half jaar zittend geslapen vanwege de pijn in mijn rug, heupen en benen."

De maatschappelijke gevolgen waren enorm. Harry deed de juwelierszaak, die hij van zijn vader had overgenomen, van de hand en ging thuis werken als horlogemaker. Winkelen, spelen met de kinderen, auto rijden, vakantie, sport... hij kon niets meer en de pijn in zijn ledematen nam hand over hand toe.

In 1994 kan het zo niet langer, Harry belandt in de rolstoel. "Het is een slopende ziekte," vertelt hij. "Het kraakbeen verdwijnt en de wervels raken beschadigd waardoor je helemaal krom trekt." Om de pijn te verzachten slikt hij de zware pijnstillers die hij van zijn huisarts krijgt in een dubbele dosering. Vijftien jaar leidt hij een zittend bestaan, wat in combinatie met zijn risicovolle medicijngebruik tot een gevaarlijk hoge bloeddruk leidt.

Dat is het moment waarop Harry besluit om zijn duikbrevet te halen. Hij wordt lid van een duikvereniging en leert duiken. Een jaar later voelt hij de eerste verlichting. "De pijn werd minder en mijn lichaam werd soepeler," vertelt hij. "Ik kon ook steeds langere perioden de rolstoel uit, tot ik uiteindelijk volledig herstelde."

Het verband met de duiksport legde hij enkele jaren later. Harry heeft 350 duiken in zijn logboek staan en is nu drie jaar vrijwel klachtenvrij. "Maar," zegt hij, "Ik moet wel blijven duiken en dieper dan acht meter, anders keren de klachten terug.